Proces cynkowania A A A Proces cynkowania składa się z kilku etapów wstępnych (I-III), poprzedzających bezpośrednie zanurzenie elementu stalowego w ciekłym cynku (IV), wskutek czego powstaje mechanicznie trwała i nieprzepuszczalna powłoka chroniąca materiał przed korozją. I. Odtłuszczanie W procesie cynkowania ogniowego niezwykle ważną rolę odgrywa chemiczne czyszczenie powierzchni stalowych. Elementy stali przed zanurzeniem w kąpieli cynkowej powinny być wolne od tłuszczu, substancji woskowatych i oleju, które uniemożliwiają reakcję żelaza z cynkiem. Etap odtłuszczania ma na celu uzyskanie chemicznie czystej powierzchni, na której powstanie stop stali z cynkiem. Czyszczące i odtłuszczające właściwości posiada wiele nieorganicznych roztworów o odczynie alkalicznym, kwaśnym i neutralnym. Odtłuszczanie powierzchni stalowych w znaczący sposób przyczynia się do: skrócenia czasu trwania kolejnej fazy procesu (trawienia), zmniejszenia stopnia zanieczyszczania kąpieli trawiącej, redukcji kosztów i nakładów pracy, ograniczenia zużycia kwasu solnego, topniku oraz cynku. II. Trawienie Drugi etap cynkowania obejmuje trawienie powierzchni. Pozwala ono na skuteczne usunięcie substancji niemetalicznych (tj. rdza, zgorzelina i inne produkty korozji) powstałych podczas walcowania i wyżarzania elementów konstrukcyjnych. Najbardziej popularnym sposobem trawienia jest kąpiel w kwasie solnym. W wyjątkowych sytuacjach, kiedy usunięcie piasku z elementów żeliwnych poprzez trawienie w kwasie chlorowodorowym nie przynosi oczekiwanych efektów, można zastosować roztwór kwasu fluorowodorowego, bądź mieszaninę kwasów chlorowodorowego i fluorowodorowego. III. Suszenie Po obróbce w kąpieli topnikowej elementy stalowe zostają poddane suszeniu w temperaturze 120°C - 150°C. Jest to etap wymagający wysokiej precyzji i szczególnej ostrożności. Ważne jest stałe kontrolowanie temperatury układu. Suszenie powinno być przeprowadzone sprawnie i szybko, by zapobiec trawieniu żelaza i powstawaniu związków żelazowych wpływających niekorzystnie na procesy z udziałem topników. IV. Cynkowanie Ostatni etap procesu cynkowania polega na zanurzeniu uprzednio przygotowanego podłoża stalowego w kąpieli stopionego cynku o temperaturze 445°C - 455°C. W tych warunkach cynk i żelazo ulegają bardzo szybkiej reakcji chemicznej, co skraca czas zanurzenia powierzchni stalowych w ciekłym cynku do kilku minut. Na drodze dyfuzji, czyli przenikania atomów cynku w zewnętrzną warstwę stali, powstaje powierzchniowy stop żelazo-cynk zawierający różny stosunek obydwu składników. Zewnętrzna warstwa powłoki odzwierciedla skład kąpieli cynkowniczej zastosowanej w procesie. Ogniowa powłoka cynkowa po ostudzeniu w wodzie cechuje się wysoką odpornością mechaniczną i estetycznym wyglądem. Skład chemiczny stali, a zwłaszcza zawartość węgla, krzemu i fosforu determinuje gładkość, połysk i przyczepność ogniowych powłok cynkowych. Grubość warstwy ochronnej nakładanej na konstrukcje stalowe w procesie cynkowania ogniowego określa norma PN-EN ISO 1461. IV. Chromianowanie